മെയ് ദിനം

മെയ് ദിനം ഒരു ഓർമപ്പെടുത്തലാണ് ; തിരിച്ചറിയലിന്റെ, അതിജീവനത്തിന്റെ, ഈശ്വര കടാക്ഷത്തിന്റെ, നഷ്ടപ്പെടലിന്റെ , അങ്ങനെ എന്തിന്റെയൊക്കെയോ. അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി ഇറങ്ങുമ്പോൾ വരാനുള്ളത് മുന്നിൽ കാണാനുള്ള കഴിവുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്തെന്തു കാര്യങ്ങൾ നമ്മൾ മാറ്റി ചെയ്തേനെ. മനുഷ്യന്റെ പരിധികൾ തിരിച്ചറിവാകുന്ന നിമിഷങ്ങൾ. എല്ലാവര്ക്കും ആ തിരിച്ചറിവുണ്ടാകുന്നുണ്ടോ; ഒരു പക്ഷെ ഇല്ല എന്ന് തന്നെ പറയേണ്ടി വരും. മരണം മുഖാമുഖം കണ്ട നിമിഷങ്ങൾ. ബോധതലത്തിലൂടെ ഒരു നൂറു ചിന്തകൾ മിന്നിമറഞ്ഞ നേരം. ഒടുക്കം നമ്മെ രക്ഷിക്കാൻ മറ്റുപലതും നാശോന്മുഖമാകുമ്പോൾ ദൈവത്തിന്റെ കൈത്തലം ശിരസ്സിലമർന്നതിന്റെ ആശ്വാസം. നമുക്ക് വേണ്ടി നാശോന്മുഘമായവയെ നഷ്ടപ്പെട്ടതിന്റെ തീരാ വേദനകൾ. അതിജീവനത്തിന്റെ നാളുകളിൽ നാം ദൈവമല്ല എന്ന തിരിച്ചറിവുകൾ. പരീക്ഷണങ്ങൾ വീണ്ടും തുടരുന്നു.

ധീര

വക്കുപൊട്ടിയ കഞ്ഞി കോപ്പയാൽ

ചുണ്ടു നെടുകെ മുറിഞ്ഞിട്ടും

മുള്ളുമുരിക്കിൻറെ കമ്പുകൊണ്ടന്നു 

മുതുകിൽ  ചിത്രം വരച്ചവർ 

ഇടവേളയില്ലാതെ ആണുടലുകൾ

മേലും മുലയും കവർന്നിട്ടും  

എതിർത്തിടാതങ്ങു വിതുമ്പിടാതങ്ങു 

ശിലയ്ക്കു തുല്യമായ്  നിന്നവൾ

വിരുന്നിനായ് വന്നൊരിരയെക്കണ്ടവൾ

നടുങ്ങിത്തെറിച്ചങ്ങു നിന്നുപോയ് 

അന്ധരായിത്തീർന്ന കാമവെറിയന്മാർ 

പിഞ്ചുകുഞ്ഞിലേക്കടുത്തപ്പോൾ

അലറിക്കരഞ്ഞവൾ, പാഞ്ഞടുത്തവൾ 

പല്ലും നഖം പോലുമായുധം 

റാഞ്ചിയെടുത്തൊരാ പിഞ്ചുകുഞ്ഞിനെ

നെഞ്ചകം പുണർന്നിട്ടവൾ 

ശോണമുതിരുമാ സ്ഫടികക്കഷണങ്ങൾ 

തറയിലേക്കിട്ടു അലസമായ് !